12 września minęła 100. rocznica śmierci Jana Zawiejskiego, jednego z najbardziej cenionych architektów polskich przełomu XIX i XX wieku, przedstawiciela historyzmu, projektanta kamienic, willi i gmachów publicznych w Krakowie. Z tej okazji na jego grobie na cmentarzu Rakowickim zapłonął znicz od władz miasta Krakowa.
Jan Zawiejski zaprojektował w Krakowie budynki szkolne: przy Rynku Kleparskim 18, ulicy Topolowej 20/22, ulicy Wąskiej 3–7, ulicy Szlak 5–7 czy ul. Kapucyńskiej 2 dla Szkoły Handlowej, kamienicę Turnauów przy ulicy Siemiradzkiego 2 i ulicy Łobzowskiej 28 oraz własną kamienicę zwaną „Jasnym Domem” na rogu ulic Biskupiej i Łobzowskiej, a także gmach Teatru im. Juliusza Słowackiego.
Za projekt i realizację Teatru Miejskiego w Krakowie w 1894 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Order Franciszka Józefa. W latach 1892–1893 zbudował przy teatrze elektrownię (obecnie Scena Miniatura) w stylu neorenesansowej willi. W 1911 r. na zlecenie Gminy Ewangelickiej zaprojektował dom przy ulicy Grodzkiej 58 nawiązujący do barokowej fasady kościoła św. Marcina.
W latach 1913–1917 zaprojektował budynek dawnego Zakładu Sanitarnego przy ulicy Prądnickiej 80 (obecnie Krakowski Szpital Specjalistyczny im. Jana Pawła II). W 1909 r. zajął się konserwacją budynków probostwa kościoła św. Krzyża, przywracając im dawny średniowieczny wygląd. W latach 1907–1913 na zlecenie rady miejskiej kierował przebudową pałacu Wielopolskich, który jest siedzibą krakowskiego Magistratu. W 1916 r. przedstawiono jego projekt gmachu teatru ludowego w Krakowie. Z prac, które znajdują się poza Krakowem, należy wymienić budowę Starego Domu Zdrojowego w Krynicy-Zdroju, prowadzoną w latach 1886–1889 wspólnie z Julianem Niedzielskim.
Jan Zawiejski. Fot. „Nowości Illustrowane” 3/1904 / Jagiellońska Biblioteka Cyfrowa / domena publiczna
