Corocznie 19 marca w kościele o. karmelitów bosych przy ulicy Rakowickiej 18 w Krakowie mają miejsce uroczystości poświęcone patronowi miasta św. Józefowi . Kościół ten chociaż jest pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia NMP stał się także sanktuarium św. Józefa -patrona miasta Krakowa.
Początki szczególnego kultu św. Józefa w Krakowie to wieki XVII i XVIII, które dla Krakowa były pasmem trudnych doświadczeń. Miasto zostało zajęte przez Szwedów, następowały czasy epidemii niszczących mieszkańców Wobec tych nieszczęść radni miasta, w dużej części członkowie Arcybractwa św. Józefa, które istniało przy istniejącym wtedy klasztorze świętych Michała i Józefa przy ulicy Poselskiej (obecnie znajduje się tam Instytut Nauk Geologicznych PAN, Muzeum Archeologiczne), postanowili zwrócić się do Świętego Patrona: „w nadziei, że mizernych ludzi w wielowładną protekcję swoją przed majestatem trybunału sprawiedliwości Boskiej zasłoni”.
Biskup krakowski Kazimierz Łubieński, w liście do ówczesnej Świętej Kongregacji Obrzędów, podkreślił, że ludzie modlący się przed obrazem św. Józefa w kościele ojców karmelitów bosych „doświadczali w przeszłości Jego obrony, pociechy w przeciwnościach oraz pomocy w swoich potrzebach”. W 1715 roku w uroczystej procesji, na czele której stał biskup Łubieński, Rada Miejska, profesorowie Akademii oraz duchowieństwo, wraz z mieszkańcami miasta ponieśli obraz św. Józefa z kościoła klasztornego przy dzisiejszej ulicy Poselskiej traktem królewskim na Rynek, aby w centrum miasta oddać gród Kraka świętemu Józefowi. Pod koniec XVIII wieku klasztor z kościołem poddano kasacie, a cudowny obraz został zdeponowany w klasztorze karmelitanek bosych na Wesołej. W XX wieku obraz został przeniesiony do nowej austriackiej fundacji karmelitów bosych przy ulicy Rakowickiej, poddany konserwacji i uroczyście zainstalowany w tamtejszym kościele.
19 marca 1981 roku karmelici bosi w imieniu mieszkańców na nowo oddali miasto św. Józefowi, uroczyście przyrzekając słowami ojca Mariusza Jaszczyszyna OCD: „Dziś, po 180 latach od chwili, gdy zaborcza ręka zniszczyła Twoje pierwotne sanktuarium na Podzamczu, wznawiamy pamięć i świadomość Twojego patronatu nad naszym miastem i intronizujemy ten historyczny, łaskawy wizerunek, jako znak Twojej nieprzerwanej obecności wśród nas”.
Przez cały dzień przed obraz przychodzą wierni i zostawiają swoje prośby: szukają dobrych mężów i żon, młodzi martwią się konfliktami swoich rodziców i dziadków, polecają Bogu swoją przyszłość, szukają pracy, swojego miejsca. Starsi proszą o zdrowie, o wolność od nałogu i opiekę nad ojczyzną.
Wykorzystany został tekst karmelity bosego ojca o. Damiana Sochacki OCD pt. Nowe sanktuarium świętego Józefa, karmel.pl
Zdjęcia ze strony karmel.pl
Opracowanie Mariusz Jabłoński
