Często, podając nazwy ulicy czy miejsca, które bardzo mocno utrwaliły się już w naszym języku i świadomości, nie zastanawiamy się nad tym, że posługujemy się czyimś nazwiskiem. Rozpoczynamy cykl: Zielony Bohater Krakowa, w którym prezentować będziemy sylwetki osób, które zasłużyły się dla krakowskiej zieleni.
Aleksandra Mikolaszek
Spotkajmy się w Bednarskim czy przy Straszewskiego… W Krakowie jest wiele miejsc, które poprzez nazwę zachowują pamięć o osobach zasłużonych dla miasta. Tak jest właśnie w przypadku Floriana Straszewskiego, którego pomnik znajdziemy na Plantach i którego imieniem nazwano ulicę okalającą ich część.
Florian Straszewski przeprowadził się do Krakowa w 1817 r. i od tego momentu jego życiorys nierozerwalnie związał się z jednym z krakowskich symboli, jakim są Planty.
Już rok później wraz z Feliksem Radwańskim seniorem opracowali pierwszy fragment późniejszych Plant w rejonie pl. Szczepańskiego. Gdy oficjalnie w 1820 r. rozpoczęto wytyczanie Plant, Straszewski wszedł w skład Komitetu Ekonomicznego. Wraz z Pawłem Florkiewiczem w latach 1821–1822 opracowali szczegółowe plany niwelowania wertepów, osuszania i zasypywania dołów oraz fos, sadzenia drzew na wyrównanych, czyli splantowanych terenach, a następnie wyznaczania alei na promenady publiczne. Straszewski osobiście nadzorował prace przy burzeniu murów, zasypywaniu fos i wytyczaniu alejek, opłacając robotników często z własnych środków.
W roku 1822 założył Komitet Upiększenia Krakowa, w którym bardzo aktywnie działał.
Po 1826 r. Straszewski zrealizował projekt przedłużenia Plant wokół Wzgórza Wawelskiego, gdzie na jego południowych stokach urządzono winnice i sady brzoskwiniowe, zniszczone niestety przez armię austriacką po 1848 r., podczas przekształcania Wawelu w cytadelę i koszary. W latach 30. XIX w. Straszewski przyczynił się do nadania Plantom ostatecznego kształtu ogrodu – parku miejskiego otaczającego całe Stare Miasto.
W roku 1838 prace nad plantacjami zakończono. Senat Wolnego Miasta Krakowa uchwalił wtedy wybicie medalu na cześć Straszewskiego, według projektu Józefa Dan Böhema, opatrzonego popiersiem i napisem „Florianowi Straszewskiemu / za ofiarę i trudy/ w upiększaniu miasta/ Senat i lud Krakowa”.
Straszewski w 1841 r. kierował wyrównywaniem terenu naprzeciw Ogrodu Botanicznego i obsadzeniem go drzewami. Przyczynił się w tym czasie do rekonstrukcji Smoczej Jamy, wykładając na ten cel m.in. swoje pieniądze. Mieszkańcom została ona udostępniona 4 czerwca 1842 r. Florian Straszewski zmarł we własnym mieszkaniu na ul. Brackiej 2 marca 1847 r.
Fot. Bogusław Świerzowski / krakow.pl