Pretekstem do dyskusji jest wydana przez IPN książki pod redakcją Kazimierza Krajewskiego, zatytułowana „Teren wobec powstania warszawskiego. Warszawa niepokonana”.
Latem 1944 r. ziemie centralnej Polski oraz Kresy Wschodnie zostały objęte działaniami partyzanckimi w ramach akcji „Burza”. Rozpoczęły się otwarte walki żołnierzy polskich zaprzysiężonych w szeregach Armii Krajowej z okupantem niemieckim. Ich celem było zamanifestowanie polskiego wysiłku zbrojnego oraz istnienia struktur Polskiego Państwa Podziemnego wobec wkraczających wojsk sowieckich i polityków państw anglosaskich. Momentem kulminacyjnym był wybuch powstania w Warszawie 1 sierpnia 1944 r. Po dwóch tygodniach od jego rozpoczęcia Komendant Główny AK, gen. Tadeusz Komorowski ps. „Bór”, wydał rozkaz o przeprowadzeniu akcji pomocy ze strony oddziałów terenowych AK dla walczącej stolicy. Odsiecz miała nadejść z każdego okręgu AK. Szli do Warszawy żołnierze spod Lwowa i Lublina, z Podokręgu Rzeszów i Okręgu Kraków, ze Świętokrzyskiego, Mazowsza i Podlasia. Oddziały te natrafiały jednak nie tylko na jednostki frontowe Wehrmachtu, ale także na wrogo nastawione oddziały Armii Czerwonej oraz specjalnie przeznaczone do likwidacji polskiego podziemia formacje NKWD. Rozpoczęła się akcja dławienia odsieczy dla walczącej Warszawy, która jest oddzielnym wątkiem Bitwy o Polskę z sierpnia i września 1944 r.
Ile wojska ruszyło na odsiecz stolicy? Jaką taktykę przyjęli dowódcy AK, by zrealizować powierzone zadanie? Z jakimi siłami wroga przyszło im się zmierzyć? Jak zachowywały się wojska sowieckie? Jaki koszt poniosła AK i polskie społeczeństwo w związku z odsieczą powstańczej Warszawy? Czy rozkaz odsieczy miał jakikolwiek wpływ na losy powstania? Na te i inne pytania odpowiedzą zaproszeni historycy, dr hab. Jerzy Gapys (Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach) oraz dr Maciej Korkuć (Naczelnik Oddziałowego Biura Upamiętniania Walk i Męczeństwa IPN w Krakowie), moderatorem spotkania będzie dr Marcin Chorązki (Oddziałowe biuro Edukacji Narodowej IPN w Krakowie).
