11 listopada (piątek), godz. 11:30 – 18:00.Muzeum AK oraz Dyskusyjny Klub Filmowy im. Jana Karskiego zapraszają na Maraton DKF.Podczas Narodowego Święta Niepodległości prezentować będziemy spektakle Sceny Faktu Teatru Telewizji TVP.
11:30 “Kontrym” w reżyserii Marcina Fischera
13:00 “Pseudonim Anoda” w reżyserii Mariusza Malca
14:30 “Słowo honoru” w reżyserii Krzysztofa Zaleskiego
16:30 “Inka 1946” w reżyserii Natalii Korynckiej-Gruz
Opisy przedstawień ze strony Film Polski:
“Kontrym”
w roli głównej Jan Frycz
“Napisać, że dzieje życia Bolesława Kontryma były niezwykłe to napisać za mało. Tak dużo w nich paradoksów, niespodziewanych zwrotów akcji, brawurowych przedsięwzięć. Urodzony pod koniec XIX wieku w rodzinie pułkownika armii carskiej był wychowywany… w kulcie polskiej tradycji niepodległościowej. Pomimo to jako siedemnastolatek rzucił szkołę i…wstąpił do armii rosyjskiej. Jednak już kilka lat później przeszedł do formującego się w Rosji wojska polskiego. Nie na długo. W maju 1918 roku dostał się do niewoli niemieckiej. Po ucieczce wpadł z kolei w ręce bolszewików, a następnie… został wcielony do Armii Czerwonej (…) Jako członek AK walczył w powstaniu warszawskim. Był wielokrotnie ranny, wielokrotnie uciekał z niewoli, wielokrotnie wykonywał wyroki śmierci na agentach i konfidentach. Po wojnie wrócił do Polski. Wkrótce został uwięziony i po czteroletnim brutalnym śledztwie skazany na śmierć”.
Czas trwania: 69 minut
Pseudonim Anoda
Występują: Łukasz Dziemidok, Jan Englert
“Spektakl Sceny Faktu przywraca pamięć i po raz pierwszy przedstawia historię aresztowania i śmierci porucznika Jana Rodowicza, pseudonim “Anoda” legendarnego żołnierza batalionu “Zośka” Bohater “Kamieni na szaniec”, uczestnik Akcji pod Arsenałem, akcji odbicia pociągu z więźniami pod Celestynowem, wielokrotnie ranny w Powstaniu Warszawskim. Po wojnie podjął studia na Politechnice Warszawskiej, będąc jednym z animatorów integracji środowiska byłych żołnierzy batalionów “harcerskich” AK.
Czas trwania: 62 min.
“Słowo Honoru”
w roli głównej Maria Pakulnis
Bohaterką filmu jest Emilia Marcelina Malessa. Wobec złamania przez MBP zawartych wcześniej z nią umów podejmowała liczne próby uwolnienia aresztowanych przez resort konspiratorów (w tym m.in. głodówkę w kwietniu 1949 r.). W liście do Różańskiego pisała wówczas: “Po wyczerpaniu na przestrzeni trzech i pół lat wszystkich środków dla uzyskania zwolnienia pozostałych ujawnionych, donoszę Panu Pułkownikowi, że od 9 kwietnia podjęłam głodówkę, jako ostatni z mojej strony akt protestu przeciwko niedotrzymaniu umowy dotyczącej akcji ujawniania WiN i grupy Liceum. Mając za sobą wypełnienie wszystkich obowiązków wobec mego kraju w okresie okupacji oraz w pierwszym okresie niepodległości przez dokonanie aktu ujawniania, mam niewątpliwie prawo oczekiwać od władz bezpieczeństwa, a w szczególności od Pana Pułkownika jako głównego inicjatora akcji ujawniania, decyzji, która zapobiegnie mojej śmierci i dalszemu więzieniu lojalnie ujawnionych wobec państwa ludzi”.
W związku z bezskutecznością owych starań oraz świadomością roli, którą bezwiednie odegrała przy ujawnieniu swoich współpracowników, 5 czerwca 1949 r. popełniła samobójstwo.
Trzykrotnie zamężna. Od 1943 r. żona por. cichociemnego Jana Piwnika “Ponurego”, szefa Kedywu, dowódcy zgrupowania partyzanckiego w Okręgu Kieleckim AK, a następnie dowódcy VII batalionu 77 pp. AK w Okręgu Nowogródzkim (poległ w 1944 r.)
Czas trwania: 77 min
“Inka 1946”
w roli głównej Karolina Kominek-Skuratowicz
“Historia opowiada o mordzie sądowym dokonanym na niespełna 18-letniej Danucie Siedzikównie, sanitariuszce i łączniczce w V Brygadzie Wileńskiej AK, mjr Zygmunta Szendzielorza “Łupaszki” . Jednym z zarzutów jakie jej postawiono było mordowanie rannych jeńców z UB – ludzi, którym w rzeczywistości ratowała życie.
20 lipca 1946 r. “Inka” wpada w ręce UB. Zostaje umieszczona w pawilonie V więzienia w Gdańsku jako więzień specjalny. Mimo brutalnego śledztwa dziewczyna nie ujawnia żadnych istotnych informacji. Rozpoczyna się krótka, ledwo trzygodzinna rozprawa. Na podstawie fałszywych i absurdalnych oskarżeń, składanych przez często zastraszonych świadków, dziewczyna zostaje oskarżona o nakłanianie do rozstrzelania dwóch funkcjonariuszy UB podczas akcji szwadronu w Tulicach. 3 sierpnia 1946 r. zapada wyrok: śmierć. Choć obrońca z urzędu namawia “Inkę” na podpisanie listu z prośbą o ułaskawienie do prezydenta Bieruta, dziewczyna odmawia”
Czas trwania: 84 min
