Fundacja SPLOT i Muzeum Fotografii w Krakowie zapraszają na dyskusję, której gościem będzie wybitny historyk i filozof prof. Krzysztof Pomian. Spotkanie poświęcone dwóm pierwszym tomom dzieła „Muzeum. Historia światowa” odbędzie się już jutro, 26 października o godz. 18.00 w siedzibie MuFo przy ul. Rakowickiej 22.
Trzytomowe dzieło Krzysztofa Pomiana „Muzeum. Historia światowa” jest pierwszym i jak dotąd jedynym przedsięwzięciem badawczym mającym na celu wszechstronne ujęcie fenomenu muzeum jako instytucji rozwijającej się na wszystkich kontynentach – jedynie poza Antarktydą – na tle zmieniających się epok oraz ideologii. Autor zainteresował się zjawiskiem kolekcjonerstwa w związku z jego studiami nad oświeceniem w drugiej połowie lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku. Ten punkt wyjścia pozwolił mu wpisać nowożytne i nowoczesne muzeum w historyczne kontinuum gromadzenia kolekcji, począwszy od starożytnych grobowców czy skarbców aż po znaną nam dziś instytucję.
Jaki obraz muzeum wyłania się z tego panoramicznego ujęcia? Jakie stałe antropologiczne elementy przewijają się w podejmowanych kolejno projektach muzealnych, a gdzie dostrzec możemy wyraźne różnice historyczne i kulturowe? Na czym polega wyjątkowość muzeum sztuki? I wreszcie co w funkcji muzeum zmienia pojawienie się fotografii i fotograficznej reprodukcji? Zapraszamy na niezwykłe spotkanie z jednym z najwybitniejszych polskich humanistów, który opisując muzea, odsłania lub pokazuje w nowym świetle filary cywilizacji.
Spotkanie będzie dotyczyło tomów pierwszego i drugiego, które ukazały się jak dotąd w języku polskim:„ Od skarbca do muzeum oraz Zakotwiczanie w Europie, 1789–1850”. Rozmowę poprowadzi Paweł Brożyński – historyk sztuki, tłumacz, kurator, prezes Fundacji SPLOT.
Krzysztof Pomian urodził się w 1934 roku w Warszawie. Studiował na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie obronił doktorat z filozofii (1965) i uzyskał habilitację (1968). Jego nauczycielami byli Tadeusz Kotarbiński, Leszek Kołakowski i Bronisław Baczko. W roku 1966 został wykluczony z PZPR, a dwa lata później usunięty ze stanowiska adiunkta w Katedrze Historii Filozofii Nowożytnej UW za publiczną krytykę władz PRL. Przez trzy lata pracował w Bibliotece Narodowej. W 1973 roku wyjechał na stypendium do Centre national de la recherche scientifique w Paryżu, gdzie w 1984 został profesorem. Równolegle wykładał między innymi w École des hautes études en sciences sociales, École du Louvre i Université de Genève. W latach 1999–2007 pracował na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu.
W roku 2001 objął funkcję dyrektora naukowego Muzeum Europy w Brukseli. Jest jednym z twórców tej instytucji, która przypomina, jak kształtowała się europejska wspólnota historyczna i kulturowa na przestrzeni ponad dwóch i pół tysiąca lat. Członek Polskiej Akademii Umiejętności w Krakowie, Ateneo Veneto w Wenecji i Accademia Clementina w Bolonii. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Legii Honorowej i Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.
Autor takich książek jak: „Przeszłość jako przedmiot wiary” (1968), „Człowiek pośród rzeczy” (1973), „L’Ordre du temps” (1984, wyd. pol. „Porządek czasu”, 2014), „Collectionneurs, amateurs et curieux” (1987, wyd. pol. „Zbieracze i osobliwości”, 1996), „L’Europe et ses nations” (1990, wyd. pol. „Europa i jej narody”, 1992). Jego książki i artykuły były tłumaczone między innymi na angielski, hiszpański, holenderski, japoński, niemiecki, portugalski i włoski. Laureat prestiżowej francuskiej nagrody literackiej Prix Femina 2022 za całokształt twórczości, ze szczególnym uwzględnieniem wielkiego, trzytomowego dzieła pt. „Le Musée – une histoire mondiale”.
