Ulica Pawlikowskiego 7 – to ostatni adres, pod którym mieszkał Adam Zagajewski, wybitny poeta, prozaik, tłumacz i nauczyciel akademicki. Dziś, w rocznicę urodzin poety, na budynku została odsłonięta tablica pamiątkowa przypominająca o szczególnym mieszkańcu.
Przy ul. Pawlikowskiego 7 w Krakowie Adam Zagajewski mieszkał w latach 2002-2021. Przypomina o tym pamiątkowa tablica, na której widnieje także cytat z wiersza „W cudzym pięknie”: Tylko w cudzym pięknie jest pocieszenie. W uroczystym odsłonięciu tablicy wzięli udział bliscy i przyjaciele Adama Zagajewskiego, wśród nich żona Maja Zagajewska, Andrzej Franaszek, Dorota Segda a także prezydent Krakowa Jacek Majchrowski. Spotkanie uświetnił jeden z ulubionych muzyków poety – Dimitr Holovenko.
– Adam Zagajewski był nie tylko genialnym poetą i wybitnym prozaikiem, redaktorem, tłumaczem i wykładowcą, ale żywą legendą i cząstką duszy Krakowa. Wielokrotnie miałem szczęście gościć go w swoim gabinecie podczas spotkań prywatnych i posiedzeń Rady Honorowej Miasta Literatury UNESCO, której był podporą. Dzięki jego wsparciu w ramach Komitetu Honorowego Festiwal Miłosza stał się jednym z największych i najbardziej prestiżowych wydarzeń literackich w Europie Środkowej. Byłoby nadużyciem, gdybyśmy powiedzieli, że Kraków to najważniejsze miasto dla Adama Zagajewskiego. Był człowiekiem pozostającym w ruchu, poetą-wędrowcem, poszukiwaczem nowych kierunków. Był obywatelem świata, ale dla nas zawsze będzie przede wszystkim obywatelem Krakowa – nieodłączną częścią jego życia literackiego, współtwórcą intelektualnej elity i artystycznego klimatu – podkreśla Jacek Majchrowski, prezydent Krakowa.
Przypomnijmy, że tablica to niejedyna forma upamiętnienia wybitnego poety, którego prochy spoczęły w Panteonie Narodowym w kościele Świętych Apostołów Piotra i Pawła. 21 marca, w pierwszą rocznicę śmierci Adama Zagajewskiego, rosnący na Plantach buk (rosnący po sąsiedzku z jednym z ulubionych drzew poety, które powaliła wichura) dla upamiętnienia trasy jego spacerów został nazwany Drzewem Poezji.
Adam Zagajewski urodził się 21 czerwca 1945 roku we Lwowie. Dzieciństwo spędził na Śląsku w Gliwicach, zaś lata uniwersyteckie w Krakowie, gdzie ukończył psychologię i filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Związany z poetyckim ruchem Nowej Fali, był współautorem, wraz z Julianem Kornhauserem, głośnej książki, swoistego manifestu pokolenia Nowej Fali – „Świat nie przedstawiony” (1974). Członek grupy poetyckiej „Teraz”, zyskał sławę czołowego poety swego pokolenia (Pokolenia’68). W roku 1972 ukazał się jego pierwszy zbiór poetycki „Komunikat”, a w roku 1975 „Sklepy mięsne”.
W roku 1982 wyjechał do Francji i zamieszkał w Paryżu, gdzie był współzałożycielem i członkiem redakcji „Zeszytów Literackich”. Opublikował tam m.in. zbiory wierszy: „List. Oda do wielości” (1983), „Płótno” (1990) oraz „Solidarność i samotność” (1986). Pracował także jako visiting professor na Uniwersytecie w Houston (USA). W roku 2002 wrócił do Krakowa i osiedlił się tu na stałe. Kolejne tomiki: „Ziemia ognista” (1994), „Trzej aniołowie” (1998), „Pragnienie” (1999), „Anteny” (2005) ukazały się w kraju, większość wydano w Krakowie. Nie zabrakło w nich tematyki krakowskiej, a zbiór „Powrót” (2003) poświęcony został temu miastu, zarówno w warstwie wspomnieniowej, jak współczesnej.
Adam Zagajewski zdobył uznanie na całym świecie. Od lat jego nazwisko było typowane do literackiej Nagrody Nobla. Został przetłumaczony na niemal wszystkie najważniejsze języki świata, w tym m.in. na: angielski, niemiecki, hebrajski, hiszpański, norweski, serbsko-chorwacki, słowacki, słoweński, szwedzki. Jego międzynarodową sławę ugruntował przedruk wiersza „Spróbuj opiewać okaleczony świat” w „New York Review of Books” po ataku terrorystycznym 11 września. Zmarł 21 marca 2021 roku, w Międzynarodowym Dniu Poezji.
Fot. Bogusław Świerzowski
