Palikrowy to wieś na Ukrainie, leżąca w obwodzie lwowskim, w rejonie złoczowskim. Do wybuchu II wojny światowej znajdowały się one na terenie Rzeczpospolitej, w województwie tarnopolskim, w powiecie brodzkim, gminie Podkamień. Większość mieszkańców stanowili Polacy, żyły tam liczne mieszane małżeństwa – polsko-ukraińskie. Po “krwawej niedzieli” na Wołyniu 11 lipca 1943 r. na terenach Wschodniej Małopolski szybko narastały nastroje antypolskie. Dochodziło coraz częściej do mordów, których sprawcami byli Ukraińcy z OUN, UPA, z formacji podlegających niemieckim nazistom, czy też zwykli chłopi. Należy wspomnieć o mordach, które miały miejsce w lutym 1944 r. m.in. w Bokowie leżącym w obwodzie tarnopolskim, w Hucie Pieniackiej – wsi, której już nie ma, a której tereny leżą w obwodzie lwowskim, w Firlejowie (obecnie Łypiwka-Lipówka) znajdującym się w obwodzie iwanofrankowskim, z którym przed laty związany był autor “Nowych Aten” (1745-1746) ks. Benedykt Chmielowski, w Wiśniowcu (obwód tarnopolski) w Berozowicy Małej (obwód tarnopolski), w Korościatynie (obwód tarnopolski), czy Podkamieniu (obwód tarnopolski)
11 marca 1944 r. w okolice Podkamienia przybył pododdział 4 pułku policyjnego SS złożonego z ochotników do 14. Dywizji SS „Galizien” oddziały UPA Maksa Skorupśkiego oraz tamtejszel bojówki OUN. Część z nich w klasztorze w Podkamieniu zamordowała ukrywające się tam osoby, w tym część mieszkańców Palikrowów. Pozostała grupa morderców skierowała się w stronę Palikrowów, aby dzień później 12 marca około godziny ósmej rano otoczyć wieś i otworzyć ogień w stronę domostw. Tak zastraszonych mieszkańców zebrano na terenie nad rzeką i przeprowadzono podział na Polaków i Ukraińców. Tych ostatnich puszczono wolno, zaś do naszych rodaków strzelano z karabinów maszynowych, a tych, których nie udało się zabić w ten sposób, dobijano bagnetami. W zbrodni tej zginęło 365 osób.
Polakom, którzy zginęli w ten sposób, należy się pamięć i szacunek, należy się modlitwa, i współczucie. Wystarczy sobie wyobrazić niedzielny poranek, posiłek, myśl o wyjściu do kościoła i nagle pojawiające się odgłosy strzelających karabinów, latających kul, rozbitych szyb i to przerażenie bezbronnych dzieci i bezradnych dorosłych …
„NIE O ZEMSTĘ , ALE O PAMIĘĆ WOŁAJĄ OFIARY” – CZEŚĆ ICH PAMIĘCI!
Opracowanie Mariusz Jabłoński
Zdjęcie wyróżniające: użytkownik wikipedii, który nadał sobie pseudonim Palikrowy
