W wielu homiliach i okazyjnych wypowiedziach, papież Jan Paweł II wyrażał wdzięczność za dobro, które otrzymał od innych. Nie zapominał także o swoich kolegach ze szkół wadowickich czy też tych z seminariów duchownych, z którymi przygotowywał się do kapłaństwa. Wdzięczność i koleżeńskość stanowiły cechy właściwe jego osobowości.
Przed zakończeniem mszy św. konsekracyjnej kościoła św. Piotra w Wadowicach (14 sierpnia 1991 r.) papież powiedział do zgromadzonych wiernych m.in. te słowa: „Spotykam się tutaj dzisiaj z moimi kolegami. Zarówno są to koledzy od święceń kapłańskich, z trzech seminariów: krakowskiego, śląskiego i częstochowskiego, ale są tu przede wszystkim moi koledzy gimnazjalni. Koleżeństwo w stosunku do niektórych sięga, aż do pierwszej klasy szkoły podstawowej. Dziękuję Wadowicom za te szkoły, z których tutaj tak wiele zaczerpnąłem światła. naprzód podstawowa, a potem to znakomite wadowickie gimnazjum im. Marcina Wadowity. Nie mogę przy tym zapomnieć, że wśród naszych kolegów w wadowickiej szkole i w wadowickim gimnazjum byli wyznawcy religii mojżeszowej, których tutaj już wśród nas nie ma. Nie ma także starej synagogi, która znajdowała się obok gimnazjum. Na ręce jednego z naszych kolegów, kiedy odsłaniano tablicę na miejscu tej synagogi, przesłałem specjalny list”.
Opracowanie Mariusz Jabłoński
